Ogon diabła / Janusz A. Zajdel
Warszawa: KAW, 1982, s. 223.- [Fantazja – Przygoda – Rozrywka]
Informacje dodatkowe
ISBN: –
Nakład: 100.350
Inne wydania: –
Okładka: Andrzejewski Waldemar
Tłumaczenia: –
Kolejny zbiór opowiadań jednego z najbardziej znanych twórców SF w Polsce. Jak zwykle historie zaprezentowane czytelnikowi są zróżnicowane, ale każdy z nich dzielnie reprezentuje klasyczną fantastykę naukową. Do takich niewątpliwie należy eksperyment naukowy, który jest wiodącym wątkiem kilku tekstów, min. „Relacji z pierwszej ręki”, w którym ujawnia się osobista relacja eksperymentatora ze sztucznie wygenerowanym elementem eksperymentu. W opowiadaniu „Eksperyment” zabawa nauką wybiega w daleką przestrzeń – w próby rozszczepienia galaktyk. Z kolei w tytułowym „Ogonie diabła” bohater bada zjawisko nazywane efektem diabelskiego ogona, całkiem pospolitego w codziennym życiu i polegającego na „zapodziewaniu się” rozmaitych przedmiotów. Kolejnym elementem jest obcy, występujący w fabule wspomnianego już tekstu „Eksperyment” (eksperyment rozszczepienia galaktyk widziany jest oczami obcych), czy też w opowiadaniu „Dżuma, cholera i ciężka grypa”, zadające pytanie, czy kosmiczna śmieciarka może trafić na przedstawicieli innych cywilizacji. Ciekawym tekstem jest „Stan spoczynku” opowiadający o wizycie na planecie Otia, na której garstka tubylców tłumaczy bohaterowi sytuację społeczną otiańskiej cywilizacji, kierowanej przez komputerowy System, jaki niegdyś sami stworzyli w celu samouszczęśliwienia. W „Metodzie laboratoryjnej” mamy z kolei specyficzną metodę badania obcych cywilizacji: zwabianie ich na Ziemię, na poligon Instytutu Badań Obcych Cywilizacji, i dokonywanie na nich obserwacji. Podróż w czasie to następny motyw, do którego Zajdel przyzwyczaił czytelnika; dość wspomnieć o opowiadaniu pt. „Telechronopator”, które stanowi ciekawe spojrzenie na przemieszczanie się w czasie z wykorzystaniem mechanizmów telepatii. Autor nie stroni też od eksploracji kosmosu: w „Awarii” mamy do czynienia z historią, w której wskutek awarii urządzeń witalizujących zachwiany zostaje system anabiozy na pokładzie statku, który odbywa eksperymentalny lot pokoleniowy do Tau Ceti. Trochę też w tomie emocji: z dawką humoru spotkamy się w „Epizodzie bez następstw” – utrzymanej w duchu dänikenowskim nowelce podającej „prawdziwą” genezę powstania egipskich piramid. Niejako w nastrojowej kontrze stoją „Psy Agenora”, w których samotność i beznadzieja ostatniego nadzorcy składowiska odpadów promieniotwórczych splata się z trudnymi wyborami i melancholijna atmosferą.
Zawiera opowiadania: 1. Relacja z pierwszej ręki, 2. Telechronopator, 3. Stan spoczynku, 4. Eksperyment, 5. Po balu, 6. Awaria, 7. Dżuma, cholera i ciężka grypa, 8. Uranofagia, 9. Woda życia, 10. …et in pulverem reverteris, 11. Felicitas, 12. Psy Agenora, 13. Epizod bez następstw, 14. Dzień liftera (fragm. powieści), 15. Raport z piwnicy, 16. Matoda laboratoryjna, 17. Skok dodatni, 18. Ogon diabła.