Krüger Edmund
Data urodzenia: listopad 1881
Miejsce urodzenia: Warszawa
Data śmierci: 11 lipca 1935
Miejsce śmierci: Warszawa
Polski publicysta i prozaik, wywodzący się z rodziny drukarskiej i sam zajmujący się drukarstwem. Przyjaciel żeglarza i założyciela Tatrzańskiego Pogotowia Mariusza Zaruskiego, a także malarza J. Mehoffera, ilustratora książek E. Bartłomiejczyka. Pracownik Wydziału Prasowego Komisariatu Rządu dla miasta st. Warszawy (1922-1935). Posługiwał się pseudonimami: Edmund Jezierski i Janusz Kruk.
Debiut prozatorski w wieku 17 lat na łamach Bluszcza. Publikacje w Przyjacielu Dzieci, Kurierze Porannym. Autor powieści historycznych i wojennych. Twórca kilku powieści o tematyce fantastycznonaukowej: „Władca przestworzy” (Warszawa: M. Arct, 1911; Warszawa: E. Wende, 1930), „Zwycięzcy bieguna” (Warszawa: M. Arct, 1912), „Cuda wyspy tajemniczej” (Warszawa: M. Arct, 1912), „Wyspa elektryczna” (Warszawa: E. Wende, 1925), „Ludzie elektryczni” (Warszawa: Świat, 1912; Warszawa: Polska Zjednoczona, 1931).
Opowiadania Edmunda Krügera (objęte Bibliografią):
- Ludzie elektryczni (fragm. powieści „Ludzie elektryczni”).- [w:] Fantastyka, 1986, nr 4
O Edmundzie Krügerze:
- Krüger Edmund (1881-1935) / [red.].- [w:] Fantastyka, 1986, nr 4, s. 56.- [słownik polskich autorów fantastyki]