Liczba tłumaczeń:

Ilość pojedynczych przekładów na inne języki według krajów:


ar Argentyna: książki – 1; opow. – 0
am Armenia: książki – 1; opow. – 0
au Australia: książki – 1; opow. – 0
at Austria: książki – 1; opow. – 3
by Białoruś: książki – 3; opow. – 1
bg Bułgaria: książki – 6; opow. – 12
hr Chorwacja: książki – 3; opow. – 0
cz Czechy: książki – 29; opow. – 155
dk Dania: książki – 1; opow. – 0
fi Estonia: książki – 3; opow. – 0
fi Finlandia: książki – 6; opow. – 1
fr Francja: książki – 15; opow. – 5
gr Grecja: książki – 1; opow. – 0
ge Gruzja: książki – 1; opow. – 1
es Hiszpania: książki – 13; opow. – 0
nl Holandia: książki – 4; opow. – 0
il Izrael: książki – 1; opow. – 0
jp Japonia: książki – 10; opow. – 2
yu Jugosławia: książki – 0; opow. – 1
kz Kazachstan: książki – 0; opow. – 1
kp Korea Płn.: książki – 1; opow. – 0
lt Litwa: książki – 4; opow. – 2
lv Łotwa: książki – 3; opow. – 2
mk Macedonia: książki – 1; opow. – 0
md Mołdawia: książki – 0; opow. – 1
de Niemcy: książki – 123; opow. – 173
no Norwegia: książki – 1; opow. – 0
pt Portugalia: książki – 1; op. – 0
ru Rosja: książki – 80; opow. – 237
ro Rumunia: książki – 5; opow. – 0
rs Serbia: książki – 3; opow. – 0
sk Słowacja: książki – 7; opow. – 11
si
Słowenia: książki – 1; opow. – 0
ch Szwajcaria: książki – 2; op. – 1
se Szwecja: książki – 4; opow. – 1
tr Turcja: książki – 2; opow. – 0
tm Turkmenistan: książki – 0; opow. – 1
ua Ukraina: książki – 10; opow. – 1
us USA: książki – 17; opow. – 20
uzb Uzbekistan: książki – 0; opow. – 1
hu Węgry: książki – 15; opow. – 122
gb Wlk. Bryt.: książki – 14; op. – 15
it Włochy: książki – 9; opow. – 1


esp esperanto: książki – 0; opow. – 5

Zobacz też:

SF (Wydaw. Poznańskie)

sf_poznanskieSeria „SF” prowadzona była przez Wydawnictwo Poznańskie. Powstała w roku 1975 po staraniach min. Bronisława Kledzika (obecnego naczelnego i kierownika Wydawnictwa Media Rodzina) oraz Czesława Chruszczewskiego. Pomysł i propozycja utworzenia serii, kolejnej w Wydawnictwie Poznańskim po serii „Przygoda-Awantura-Sensacja”, padły po Międzynarodowym Spotkaniu Pisarzy Twórców Literatury Fantastyczno-Naukowej w Poznaniu, w roku 1973.

Seria przedstawiała literaturę fantastyczną i fantastycznonaukową głównie z obszaru ówczesnych krajów socjalistycznych, choć pokaźną jej część stanowiła proza spoza niego. Czytelnicy mogli zaczytywać się w opowieściach o Stalowym Szczurze Harrego Harrisona, w cyklu „Fundacja” Isaaka Asimova, dostawali przekłady klasyki, zarówno tej wcześniejszej („Frankenstein” Mary Wollstonecraft-Shelly i „Trujące pasmo” Arthura Conana Doyla), jak i późniejszej („Odyseja kosmiczna 2001” Arthura C. Clarka). Pojawiła się też fantastyka w wydaniu egzotycznym prosto z Japonii – „Zatonięcie Japonii” Sakyo Komatsu.

potomkowie_sloncaPoza tymi nielicznymi wyjątkami poznańska seria publikowała twórczość takich krajów jak: ZSRR, Czechosłowacja, NRD, Węgry, Rumunia, Bułgaria i oczywiście Polska. Opowiadania większości twórców z wymienionych krajów pojawiały się w antologiach, które stanowiły dość znaczącą część poznańskiej serii. Pierwsza z nich – „Ludzie i gwiazdy” – ukazała się w roku 1976, a przygotowana została przez Jerzego Kaczmarka z okazji sierpniowej imprezy twórców i wydawców literatury s-f – Eurocon III, na której prezentowano twórczość zarówno z Europy Wschodniej jak i Zachodniej. Zbiór „Ludzie i gwiazdy” zaprezentował jedynie przekrój prozy fantastycznej, co spowodowało podjęcie decyzji o cyklicznych publikacjach antologii, które przybliżałyby prozę pisarzy z krajów bloku wschodniego. I tak dwa lata później ukazał się „Wehikuł wyobraźni” (1978) przedstawiający polską nowelę fantastycznonaukową, w roku 1980 opublikowano „Okno w nieskończoność” (literatura rosyjska i radziecka), rok później „Gwiazdy Galaktyki” (węgierska), w 1982 r. „Uskok w czasie” (rumuńska), w kolejnym roku „Niemoc” (nowelistyka z NRD), a w roku 1987 dwie kolejne: „Cybernetyczne laleczki” z fantastyką czeską i słowacką, oraz „Potomkowie Słońca”, która prezentowała klasyczną literaturę rosyjską z lat 1784-1927.
Antologie poznańskiej serii stanowiły i wciąż stanowią bardzo cenny wkład w ogólną prezentację literatury fantastycznej tych państw w Polsce.

odyseja_kosmicznaPoznańska „SF” została jednak zdominowana przez polskich autorów. Z uwagi na to, że Wydawnictwo Poznańskie próbowało promować pisarzy z własnego regionu (szczególnie chodzi o obszary północno-zachodnie i Wielkopolskę), najwięcej miejsca w omawianej serii zajęło dwóch pisarzy: Czesław Chruszczewski (Poznań) i Jacek Sawaszkiewicz (Szczecin). Ten ostatni zaprezentował tu cykl „Kronika Akaszy”, który – obok cyklu Asimova – jest kolejnym w serii.
Wśród polskiej prozy publikowano zarówno debiuty, jak i wznowienia, utwory współczesne i klasykę. Swoje pierwsze powieści wydrukowali tu Wiktor Żwikiewicz („Druga Jesień” w 1982), czy Bronisław Kijewski („Progi tolerancji” w 1984), drukowano wznowienia wcześniej wydanych, jak choćby „Wyspę Petersena” Witolda Zegalskiego, prezentowano pośmiertnie twórczość uznanych autorów (wspomniany Zegalski oraz „Wyższe racje” Janusza A. Zajdla) oraz klasykę, wśród której znalazło się słynne „Miasto światłości” Mieczysława Smolarskiego. Prócz tego wydawał tu swe utwory Andrzej Zimniak („Marcjanna i aniołowie” oraz „Homo determinatus”).

Wśród autorów obcych pojawiali się głównie ci z rosyjskojęzycznego obszaru: Wadim Szefner („Dziewczyna nad urwiskiem”), Olga Łarionowa („Lampart ze szczyty Kilimandżaro”). Prezentowano też rosyjską klasykę: „Człowieka rybę” Aleksandra Bielajewa oraz „Migotliwy świat” Aleksandra Grina (właśc. Aleksander Hryniewski).

Literatura krytyczna

Poznańska seria zaprezentowała też trzy tytuły omawiające fantastykę naukową jako odmianę gatunkową w literaturze. Była to „Zaczarowana gra” Antoniego Smuszkiewicza (1982), antologia tekstów krytycznych pt. „Spór o SF” (1989) oraz „Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej” Andrzeja Niewiadowskiego i Antoniego Smuszkiewicza (1990). Ich druk nie był jednak łatwy; wydawnictwa wzbraniały się przed ich publikacją, a gdy doszło do ich opublikowania, okazywało się, że ich nakłady są zbyt małe, by zadowolić odbiorców, czyli rzesze wielbicieli literatury s-f.

Seria „SF” istniała do roku 1992, kiedy wydano kolejną część cyklu Asimova pt. „Fundacja i Ziemia”.

Szata graficzna, logo serii

trujace_pasmoPoznańska seria to jedna z niewielu na polskim rynku wydawniczym tamtych lat, która nie zmieniała wyglądu w ciągu 17 lat swego istnienia. Właściwie jedyną zmianą była rezygnacja z dominującej bieli w „Odysei kosmicznej 2001” Clarka oraz zmiana formatu w dwóch tytułach (nie wliczając trzech wspomnianych pozycji krytycznych): „Zatonięcie Japonii” Komatsu i „Frankensteinie” Wollstonecraft-Shelly.

Seria była prawie w całości pozbawiona ilustracji wewnątrztekstowych. Jedynym wyjątkiem jest „Miasto nie z tej planety” Czesława Chruszczewskiego. Autorem większości okładek był poznański artysta Józef Petruk. Poza tym tworzyli je: Leszek Walkowiak („Odyseja kosmiczna 2001” Clarka), Piotr Łukaszewski (cykl o Stalowym Szczurze Harrisona) oraz Dariusz Chojnacki („Trujące pasmo” Conana Doyla).

Logo serii przedstawiało wpisane litery SF w koło wypełnione gęsto poustawianymi promieniami. Pojawiało się zawsze w lewym górnym rogu okładki, tuż powyżej charakterystycznego dla serii paska, drukowanego w różnych kolorach i przechodzącego przez grzbiet aż na tylną okładkę, przeznaczonego na tytuł książki. Wyjątek stanowi wspomniana już „Odyseja kosmiczna 2001”, gdzie logo widnieje w środku paska, po jego lewej stronie.

Na tylnej okładce każdej z publikacji redaktorzy umieszczali streszczenie książki, lub notkę o jej autorze.

O serii:

  • SF (Wydawnictwo Poznańskie) / Jacek Wójciak.- [w:] Nowa Fantastyka, 1992, nr 1, s. 65-67.- [serie wydawnicze]
  • Wydawnictwo Poznańskie (WPoz).- [w:] Polska fantastyka naukowa 1945-1985 : przewodnik / Andrzej Niewiadowski, s. 93-94

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Książki wg autorów