Ilość pojedynczych przekładów na inne języki według krajów:
Argentyna: książki – 1; opow. – 0
Armenia: książki – 1; opow. – 0
Australia: książki – 1; opow. – 0
Austria: książki – 1; opow. – 3
Białoruś: książki – 3; opow. – 1
Bułgaria: książki – 6; opow. – 12
Chorwacja: książki – 3; opow. – 0
Czechy: książki – 29; opow. – 155
Dania: książki – 1; opow. – 0
Estonia: książki – 3; opow. – 0
Finlandia: książki – 6; opow. – 1
Francja: książki – 15; opow. – 5
Grecja: książki – 1; opow. – 0
Gruzja: książki – 1; opow. – 1
Hiszpania: książki – 13; opow. – 0
Holandia: książki – 4; opow. – 0
Izrael: książki – 1; opow. – 0
Japonia: książki – 10; opow. – 2
Jugosławia: książki – 0; opow. – 1
Kazachstan: książki – 0; opow. – 1
Korea Płn.: książki – 1; opow. – 0
Litwa: książki – 4; opow. – 2
Łotwa: książki – 3; opow. – 2
Macedonia: książki – 1; opow. – 0
Mołdawia: książki – 0; opow. – 1
Niemcy: książki – 123; opow. – 173
Norwegia: książki – 1; opow. – 0
Portugalia: książki – 1; op. – 0
Rosja: książki – 80; opow. – 237
Rumunia: książki – 5; opow. – 0
Serbia: książki – 3; opow. – 0
Słowacja: książki – 7; opow. – 11
Słowenia: książki – 1; opow. – 0
Szwajcaria: książki – 2; op. – 1
Szwecja: książki – 4; opow. – 1
Turcja: książki – 2; opow. – 0
Turkmenistan: książki – 0; opow. – 1
Ukraina: książki – 10; opow. – 1
USA: książki – 17; opow. – 20
Uzbekistan: książki – 0; opow. – 1
Węgry: książki – 15; opow. – 122
Wlk. Bryt.: książki – 14; op. – 15
Włochy: książki – 9; opow. – 1
esperanto: książki – 0; opow. – 5
Astronauci / Stanisław Lem
Warszawa: Czytelnik, 1951,- s. ?
Informacje dodatkowe
nakład: 10.370
Inne wydania: 1952, 1953, 1955, 1957, 1967, 1970 (Czytelnik); 1972, 2004 (Literackie); 2009 (Agora)
Tłumaczenia: I. „Der Planet des Todes” / Stanisław Lem.- Berlin: Volk und Welt, 1954, 1955, 1957 (okładka), 1958, 1959 (okładka), 1980 i 1982 (okładka), 1990; II. „Der Planet des Todes” / Stanisław Lem.- Einsiedeln: Benziger, 1965 (okładka); III. „Der Planet des Todes” / Stanisław Lem.- Die Buchgemeinde, 1960; IV. „Der Planet des Todes” / Stanisław Lem.- Berlin: Neues Leben, 1960; V. „Der Planet des Todes” / Stanisław Lem.- Ex Libres, 1967; V. „Die Astronauten” / Stanisław Lem.- Frankfurt [am Main]: Insel-Verlag, 1974, 1981; VI. „Die Astronauten” / Stanisław Lem.- Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1978 (okładka), 1980, 1983 (okładka), 1985, 1988, 1996 (okładka), 2001 (okładka); VII. „Die Astronauten” / Stanisław Lem.- [w:] „Transfer. Die Astronauten : Zwei Romane”.- Stuttgart-Hamburg [etc.]: Dt. Bücherbund, 1974, 1976, [1977] (okładka); VIII. „Die Astronauten” / Stanisław Lem.- [w:] „Vorstoß zum Abendstern”.- Rastatt (Baden): Pabel, 1960.- [Utopia-Zukunftsromane] (okładka); IX. „Die Astronauten”.- [w:] „Transfer. Die Astronauten : Zwei Romane” / Stanisław Lem.- [Zürich]: Neue Schweizer Bibliothek, [1976]; X. „Astronauti” / Stanislaw Lem.- Praha: Státní nakladatelství dětské knihy, 1956 (okładka), 1959 (okładka), 1966 (okładka); XI. „Astronauti” / Stanislaw Lem.- Bratislava: Mladé letá, 1958 (okładka); XII. „Звезда Земли” (fragm. całości) / Станислав Лем.- [w:] Польша, 1955, nr 12; XIII. „Астронавты”.- Moskva: Molodaja Gvardia, 1957.- [Б-ка науч. фантаст. и приключений] (okładka); XIV. „Астронавты” / Станислав Лем.- Czita: Kniżnoje Izdatielstwo, 1960 (okładka); XV. „Астронавты”.- [w:] „Магелланово облако; Человек с Марса; Астронавты”.- Moskva: AST, 2003, 2006 (okładka); XVI. „Астронавты” / Станислав Лем.- [w:] „Человек с Марса; Конец света в восемь часов; Астронавты”.- Moskva: Tekst-EKSMO Press, 1998; XVII. „Астронавты” / Станислав Лем.- [w:] „Возвращение со звезд”.- Moskva: AST, 2006 (okładki); XVIII. „Астронавты” / Станислав Лем.- Moskva: AST, 2010 (okładki); XIX. „Астронавты” (audiobook) / Станислав Лем.- Audiokniga, 2006 (okładka); XX. „Kinsei ōtō nashi” / Stanisław Lem.- Tōkyō: Hayakawa-Shobō, 1981 (okładka); XXI. „Kuoleman planeetta” / Stanisław Lem.- Helsinki: Kansalkulttuuri, 1960 (okładka), 1984; XXII. „Астронавты” / Станислав Лем.- Sofia: Narodna Mlodież, 1958; XXIII. „Feu Vénus” / Stanislas Lem.- Paris: Hachette/Gallimard, 1962.- [Rayon Fantastique] (okładka); XXIV. „De dreigende planeet” / Stanisław Lem.- Amsterdam: Pegasus, 1957 (okładka); XXV. „Astronautii” / Stanisław Lem.- Bucureşti: Tineretului, 1964 (okładka); XXVI. „Asztronautak” / Stanisław Lem.- Budapest: Móra Ferenc Könyvkiadó, 1957; XXVII. „Il planeta morto” / Stanisław Lem.- Milano: Baldini e Castoldi, 1963
Dwudziesty pierwszy wiek w powieści Lema okazał się dużo bardziej zaawansowany technologicznie, niż widzimy go w obecnej chwili. To czas, gdy ciemna strona człowieczeństwa odchodzi do lamusa: nie ma już wojen, głodu i biedy. Człowiek może zagłębić się w zgoła inne problemy, jak choćby zapalanie sztucznych słońc, czy nawadnianie pustyń. I właśnie jedna z takich operacji, przygotowująca struktury pod budowę owych sztucznych gwiazd na Syberii, staje się punktem wyjścia do właściwej akcji „Astronautów”. Otóż naukowcy odnajdują dziwny obiekt. Jest to pojemnik, który okazuje się pochodzić z obcych światów (to nawiązanie do katastrofy tunguskiej). Zwoje drutu zamkniętego w pojemniku są – jak tłumaczą przedstawiciele nauki – nośnikiem zakodowanych informacji, pozostawionym przez cywilizację z Wenus. I tu zaczyna się kolejny etap historii: na bliźniaczą planetę Ziemi wysłany zostaje statek, by tę tajemnicę pojemnika i jego twórców rozwikłać. Po dotarciu na Wenus nie napotykają jednak na obcych. Nie napotykają właściwie na nic, co mogłoby świadczyć o ich obecności. Mimo to docierają do struktur, które znów okazują się nośnikami informacji, tym razem dotyczących losów mieszkańców globu. Wyjaśnia się chociażby to, że wenusjańska cywilizacja doprowadziła się do samozagłady, a w ostatnich chwilach swego istnienia wystrzeliła w kierunku Ziemi wspomniany już pojemnik… Powieść Lema uważana jest za pochwałę socjalizmu, próbę łączenia wojen z kapitalizmem. Na jej podstawie zrealizowano w roku 1960 film (w koprodukcji Polski i NRD) pt. „Der Schweigende Stern” („Milcząca gwiazda”) Kurta Maetziga. Po pewnych zmianach mających zmienić wydźwięk ideologiczny pokazano go też w USA.