Sposób na kobiety / Maciej Parowski
Warszawa: KAW, 1985,- s. 64.- [SF (KAW)]
Informacje dodatkowe
nakład: 100.350
ISBN: 83-03-01032-8
projekt okładki: Wojtyński Ryszard
Inne wydania: –
Tłumaczenia: przekłady poszczególnych opowiadań w biogramie autora.
Fantastycznonaukowa twórczość Macieja Parowskiego wpisuje się w nurt fantastyki socjologicznej i politycznej, podobnie jak u Zajdla, Oramusa, czy Żwikiewicza. Zebrane w tomiku opowiadania zakwalifikować należałoby do prozy ściślej bądź luźniej związanej z literaturą społeczną, w której dość wnikliwie rozrysowane scenki obyczajowe zgrabnie współgrają z niejednokrotnie futurystycznym tłem. Z formalnego punktu widzenia historie te są nader oryginalne; potoczny język, pewne eksperymenty, jakie go dotyczą, zauważamy choćby w „Deux ex machina”, ale też i w innych. Lekko rozedrgany styl narracji wprowadza czytelnika w świat zależnego od władzy społeczeństwa, zagubionej jednostki, szukającej wartości i wolności. Taki obraz widoczny jest np. w opowiadaniu pt. „Poczucie pełni” – zmechanizowanych i kontrolowanych reakcji człowieka. A ten u Parowskiego poddawany jest różnym naciskom ze strony władzy i nowych pomysłów na traktowanie rzeczywistości. Autor jednak posługuje się często zarówno humorem jak i umiejętnością czynienia aluzji do działań bohaterów, jak choćby w „Fontannie łez”, gdzie geologowie dokopują się do gigantycznych złóż… gazu łzawiącego, którego potęgę, jako towaru eksportowego, zaczyna dostrzegać najwyższa władza. Motyw walczącego z władzą społeczeństwa łączy autor z równie atrakcyjnym dla s-f motywem – cywilizacjami obcego rozumu. W „Ostatniej przygodzie Funky’ego” społeczeństwo ogarnia dziwna psychoza; wybuchają walki z policją i wojskiem. Funky Koval wysłany zostaje na Saturna, by przyjrzeć się dziwnym manewrom wykonywanym przez Drolli – czterorękich przedstawicieli cywilizacji spoza Ziemi. Do klasycznych rozwiązań (przynajmniej jeśli chodzi o formalną stronę) nawiązuje Parowski w innych tekstach, takich jak chociażby „Bunt robotów”, w którym ukazuje w dość radykalny, choć nie pozbawiony ironii sposób, na uwolnienie się automatów spod władzy człowieka. Gdzie indziej – w „Mężczyźni są szaleni” – urządzenie firmy Tempora-Mores wskazuje dokładnie, których książek bohater-bibliofil nigdy nie weźmie do ręki, a tym samym daje możliwość jego żonie uwolnienia mieszkanie od zalegających i zbędnych – jak mogłoby się wydawać – tomisk. Z kolei w tytułowym „Sposobie na kobiety”, w sposób lekki i niezobowiązujący opowiada nam o tym, jak niezamierzony efekt eksperymentu naukowego może stać się monetą przetargową w próbach pozyskania kobiecych względów… W zbiorze nie zabraknie też tekstów o zabarwieniu pozanaukowym, jak np. w „Dziurze metafizycznej”, gdzie następuje konfrontacja zabobonu z racjonalnym podejściem do życia…
Zawiera opowiadania: I. BUNT ROBOTÓW: 1. Muchy, 2. Bunt robotów, 3. Fontanna łez, 4. Bicie piany, 5. Mężczyźni są szaleni, 6. Geniusz, 7. Ostatnia przygoda Funky’ego; II. DEUS EX MACHINA: 8. Sposób na kobiety, 9. Pomóż swojej gwieździe, 10. Dziura metafizyczna, 11. Ekspertyza, 12. Tandem, 13. Atlantyda, 14. Deus ex machina; III. NA HORYZONCIE ROK 2000: 15. Poczucie pełni, 16. Bigos, 17. Krach w branży wieków, 18. Wkład w przedstawienie świata, 19. Studnia, 20. Sentymentalny I-M-R, 21. (1) na horyzoncie rok 2000, 22. (2) stary wspaniały świat, 23. (3) wiwat Bastylia!, 24. (4) eksplodujące bałwaństw, 25. (5) najszczęśliwszy człowiek świata; IV. TO ZDARZA SIĘ CO DZIEŃ: 26. Drzewo wiadomości, 27. To zdarza się co dzień, 28. Euklidesa, 29. Nieubłagany bieg postępu