Gwiezdne szczenię / Jacek Izworski
Warszawa: KAW, 1986,- s. 286, [Fantazja – Przygoda – Rozrywka]
Informacje dodatkowe
nakład: 100.350, ISBN: 83-03-01309-2, projekt okładki: Andrzejewski Waldemar
Inne wydania: –
Tłumaczenia: –
Wkraczamy w świat dalekiej przyszłości, dokładnie w wiek XXVII, w którym ludzie żyją średnio po 150 lat, a podróże międzygwiezdne odbywają się przy szybkościach przekraczających prędkość światła (dzięki odkryciu cząstek Carnsta o ujemnej masie). Powieść składa się z czterech części. Pierwsza z nich to dzieje cywilizacji ludzkiej, kolejne próby eksploracji obcych układów planetarnych oraz historię czterech ekspedycji kosmicznych, z których jedna zaginęła. Ekspedycje te dowiodły, że życie we Wszechświecie istnieje, choć nie w takiej formie, jakby sobie tego życzono; element kontaktu chociażby widoczny jest jedynie w systemie Kokeshi z krzemoorganicznymi istotami… Izworski prowadzi nas z rozmachem przez iście fantastyczne światy napotykanych planet: na Temie mamy zielone niebo, w układzie Darumy załoga „Horsedealera” napotyka na Wenę – glob z wodną atmosferą, napotykamy też na przypominającą Ziemię Gorendię i inne światy z ich osobliwą florą. Narratorem jest kobieta Helena Borek – jedyny polski członek załogi na pokładzie „Horsedealera”. W drugiej części nagle zmienia się narrator. Jest nim kulonik (trochę bardziej rozumne zwierzątko) o imieniu Kondias z planety Czikeria. Przez całą drugą część śledzimy historię Czikerii i jej cywilizacji… Kolejne dwie części powieści to – rzecz jasna – spotkanie Ziemian i Kondiasa. Historia Izworskiego jest pełna przygód i barwnych światów. Ciekawie ukazuje zderzenie naszej cywilizacji z przedstawicielami obcej i może być świetnym sposobem na spędzenie wolnego czasu…
Recenzje książki:
- Jacek Izworski – „Gwiezdne szczenię” / [T].- [w:] „Fantom”, 1986, nr 1, s. 2
- Sama jajeczność / [T].- [w:] „Fantom”, 1986, nr 1, s. 6
- [nominacje Złoty Meteor].- [w:] „Silcon ’87 : informator”, 1987, s. 14