Mój księżycowy pech / Jerzy Broszkiewicz
Warszawa: Nasza Księgarnia 1970, s. 247.- [Klub Siedmiu Przygód]
Informacje dodatkowe
Nakład: 30.277
Inne wydania: –
Okładka: Terechowicz Włodzimierz
Ilustracje: Terechowicz Włodzimierz
Tłumaczenia: I. Mein Pech mit der Mondreise.- Berlin : Der Kinderbuchverlag, 1978 (okładka); II. Patálie s cestou na Mesiac.- [w:] Vesmírne dobrodružstvá (razem z „Ci z Dziesiątego Tysiąca”).- Bratislava: Mladé Letá, 1978 (okładka)
Jedna z zabawniejszych książek SF dla młodego czytelnika autorstwa J. Broszkiewicza. Goniąc za szkolną wycieczką Paweł Kostal nie potrafi się opędzić od… pecha, który koniec końców przyniesie mu splendor i kilka dodatkowych stopni pilotażu kosmicznego. Wpierw spotyka na swej drodze słynnego Johanessa Melassę, którego ratuje z popsutego sputnika, potem decyduje się na wycieczkę najtrudniejszą trasą księżycową z profesorem-ojcem nie mniej sławnego Dariusza Amfikoupulosa. Paweł staje się sławny dzięki filmowi, jaki z owej wycieczki nakręciła księżycowa ekipa telewizyjna. Podczas powrotu do domu poznaje w końcu zainstalowanego na pokładzie swojej XL-218 Pawła II, czyli inteligentny komputer pokładowy, który odtąd staje się jego najdroższym przyjacielem. Końcówka powieści przynosi trudniejsze i poważniejsze zadanie, jakim jest pomoc tym, którzy ucierpieli wskutek ławicy meteorytów… Idealna fantastyka dla młodzieży, bardziej fantastyczna niż fantastycznonaukowa, choć wypełniona kosmicznymi wyścigami, satelitami, kosmobusami i księżycowym pyłem. Nie zabrakło w niej też i nuty romantycznej (zadurzenie w Kanadyjce Iris Dalton) i pełnych garści humoru – jak zresztą na Broszkiewicza przystało.
Okładki innych wydań:
NK 1975 |