Goniący za słońcem / Julia Nidecka
Warszawa: KAW, 1983,- s. 218, [Fantazja – Przygoda – Rozrywka]
Informacje dodatkowe
nakład: 100.350
projekt okładki: Żwikiewicz Wiktor
Inne wydania: –
Tłumaczenia: przekłady poszczególnych opowiadań w biogramie autorki.
Opowiadania Julii Nideckiej reprezentują czysty nurt s-f, w którym część wiodącą stanowi kontakt z przedstawicielami obcych cywilizacji bądź odmiennych gatunków. W kilku z nich („Megalomania”, „Sny o rozumie”) elementem łączącym jest zmutowany gatunek stworzeń, z którymi człowiek stara się nawiązać porozumienie. Czystą fantastykę naukową, z naciskiem na naukę, obserwujemy w opowiadaniu „Biotechnika”, które w formie prasowych doniesień opowiada o nowej formie białek wykrytych w ciele człowieka i stanowiących zagrożenie dla niego samego, a także w „Wagarach” – humorystycznym opowiadaniu o grupie młodocianych obcych wybierających się na wagary na Ziemię. Najwartościowszymi tekstami wydają mi się „Solidarność” (walka z systemem i przemyt mrówek, co dało bazę do stworzenia świata w „Wyjściu z cienia” Zajdla) oraz „Wilki na wyspie” – historia małej dziewczynki, której zdolności intelektualne, mieszczące się ciut poniżej ogólnie ustalonej normy, spychają ją na niski poziom mutantów. Sztuczne podziały wśród ludzi i wynikające z nich odrzucenie społeczne wydaje się być wiodącym problemem w tym opowiadaniu, choć sporo miejsca zajmuje też próba zrozumienia drugiego człowieka, co nadaje historii potrzebny balans.
Zawiera opowiadania: 1. Co to jest?, 2.Megalomania, 3. Sny o rozumie, 4. Wilki na wyspie, 5. Taśmy prawdy, 6. Biotechnika, 7. Kwiaty w bukiecie, 8. Solidarność, 9. Goniący za słońcem, 10. Wagary